كسي كه سخت گرفتار بلا شده است، از كسي كه از بلا در امان نيست (هنوز بلا به او نرسيده)، نيازش به دعا بيشتر نمي باشد.

امام علی علیه السّلام فرمودند:

مَا المُبْتلي الّذي قد اِشْتَدَّ بِه البلاء بِأَحْوَجَ إِلَى الدُّعَاءِ الَّذِي لَا يَأْمَنُ الْبَلَاءَ.

كسي كه سخت گرفتار بلا شده است، از كسي كه از بلا در امان نيست (هنوز بلا به او نرسيده)، نيازش به دعا بيشتر نمي باشد.

نهج البلاغه، حكمت 302